Wybrałem się wypróbować nowe siodełko. Jak na 2 i pół godziny jechało się wygodnie. Trasa płaska po lesie. Profil jest rozwalony, nie było takich wzniesień. Podczas jazdy najpierw to ja omało nie rozjechałem nieroztropnej kobiety, która odwrócona nie usłyszała, jak jadę i wyszła na drogę (muszę mniej smarować łańcuch, żeby skrzypiał). Ale udało się wyhamować. A już przy powrocie gość mi wyjechał z posesji na ścieżkę i dosłownie na milimetry przed nim przejechałem. Nie próbowałem hamować, bo bym i tak nie zdążył i bym się w niego wbił, więc uznałem, że lepiej będzie przejechać. Zresztą myślałem, ze gość się choć trochę rozglądnie, a nie będzie jechał na pałe.
Już tradycyjnie wybrałem się na Magdalenkę. I obadałem trasę na następną wycieczkę. Albo czerwonym albo zielonym szlakiem, odpowiednio Łańcut albo Albogowa.
Najpierw rano (moje rano) o 11:30 mała przejażdzka z zaprzyjaźnioną rowerzystką. Że zapomniałem koca z akademika to na pełnym spidzie się po niego wróciłem. I dowiem się, że to był błąd, bo ból nóg będę czuł jeszcze przez kilka dni. Dodatkowo, że przy jednym wskoku na krawężnik wypiął mi się but i lewym goleniem przejechałem po pedale. W udawaniu twardego pomagało mi ciągle pedałowanie, które jakoś rozprowadzało ból, ale kiedy stanąłem na światłach to łezka w oku się pojawiła. Potem w pełnym słońcu na magdalenkę potrenować podjazdy. A na koniec dnia mały rozjazd spokojnym tempem. Także trochę się tym km uzbierało.
Znowu ranne pedałowanie w deszczu. Tym razem lepiej się urałem, więc już mi pogoda nie przeszkadzała. Sam asfalt bo nie chciałem ubłocić maszyny. Choć i tak musiała dostać po przejażdzce prysznic.
Rano troche chmurno, ale pomyślałem, że nie będzie padać. 3 minuty po wyruszeniu w trasę zaczęło kropić. Ja odziany tylko w zwykłą bluzę, spodnie przynajmniej wziąłem dobre. Cały czas kropiło, a czasem nawet śmiało popadywało. Bluza ma fajną tendencję do szybkiego nasiąkania. Przynajmniej problem pocenia się miałem rozwiązany, bo skutecznie mnie zmoczyło. Przewidując pogode na trasie wziąłem tylko tylny błotnik na wypadek większych kałuży. Oczywiście rolę zbierania kropel z opony przejęła twarz. Z bidonu nie uyło za wiele płynu. Jak wspomniałem 190 znaków wcześniej nie specjalnie musiałem się pocić. Jedyny ubutek płynów następował przez wydalanie smarków. A czynność tą musze wykonywać dość często, żeby nie wyglądać, jak biathlonista.
guniamaster
